De geschiedenis van juwelen

Sieraden winkel Rotterdam

 

Het woord juweel komt van het Latijnse woord – “paederes” wat kind betekent en deze definitie is vrij algemeen. Maar het wordt op een veel specifiekere manier gebruikt dan gebruikelijk is.

Een sieraad is veel meer dan een willekeurig ornament. Het heeft betekenis en het is gemaakt voor een specifiek doel. Dit kan een eenvoudige hodak zijn wanneer het gedragen wordt. Maar wanneer kinderen duurdere kleren beginnen te dragen en duur speelgoed en andere dingen beginnen te kopen, dan wordt dat sieraad meer een statussymbool dan een nuttig gebruiksvoorwerp voor een kind. Dus, duurdere sieraden worden gedragen door kinderen als ze volwassen maten beginnen te bereiken.

Zijn dure juwelen bij een sieraden winkel altijd betere juwelen?

Laten we deze vraag eens bekijken.

Een sieraad dat 5 dollar kost is nog steeds een voorwerp dat goedkoop kan worden gemaakt. Het kan van een boom geplukt worden en gepolijst met bladgoud of zilver erop. Het is nog steeds een kunstwerk. Laten we zeggen dat het tien jaar duurde om het te polijsten en het er zo goed uit te laten zien als nu. De $10 of $15 of $20 die eraan besteed is, zou hetzelfde zijn als de $100 die voor het sieraad is uitgegeven. Dat komt omdat het sieraad begon als een beginstuk en vervolgens ingewikkeld en mooi werd.

Wij hebben dit veel gezien in de juwelenindustrie. Er worden beginnende stukken vervaardigd die schatkamers blijken te zijn, in tegenstelling tot die stukken die er alleen maar heel goed uitzien. In sommige gevallen is het “smanship” niet meer hetzelfde. Welke fabrikant produceert een stuk dat begint als een beginstuk en eindigt als een kunstwerk? Is het “vakmanschap” nog hetzelfde?

In het geval van waardevolle originele kunstwerken ligt het antwoord voor de hand. Deze kunstwerken kunnen met een kleine inspanning worden vervaardigd, maar de beloning is aanzienlijk. U ziet het in deCareFREE® kunstwereld. “Hoe een sieraad eruitziet, heeft evenveel te maken met de waarde van de gebruikte grondstoffen als met de artistieke inspanning die is geleverd om het sieraad te vervaardigen.

Er doet vandaag een verhaal de ronde dat dit idee illustreert. Het verhaal gaat over twee Zwitserse families die naar de Verenigde Staten waren geëmigreerd. De Zwitserse families hadden het goed. De stichter van één van de families, een zakenman met de naam Antonvals, had slechts één meloen, één citroen en één peer van dit fruit. Hij was geen bouwvakker. Hij wist niets van het bouwen van een huis. Maar op een dag kwam hij een familie tegen die ging verhuizen naar een landhuis en hij was toevallig een vriend van de familie. Toen hij hoorde dat ze gingen verhuizen, ging hij naar zijn vriend en zei: “Hé, weet jij iemand die nog een originele gyroscoop heeft?”

De man zei dat hij dat deed en stelde voor dat hij een vijzel met stamper en stamperhulpstuk zou huren om de gyroscoop in elkaar te zetten. Eerst dacht de man dat hij gek was en stelde voor dat hij een weg of twee zou huren en morgen terug zou komen om het karwei af te maken. Maar de man ontving die dag nog een levering van vier gyroscoop hulpstukken. Hij was blij en tevreden met zichzelf dat hij zo’n slimme helper had.

Uit het verhaal blijkt dat de man zijn gyroscoop-idee verder kon uitwerken en ontwikkelen en dat die vroege gyroscoop-producten het tot een nieuwe fase volhielden. Hij vormde een samenwerkingsverband met een andere man en zij vonden beiden een nieuw hulpstuk uit dat geschikt was voor de nieuwe gyroscoop die hij had ontdekt; hetoomprisma.

Dit nieuwe en behouden hulpstuk is wat wij vandaag kennen als het elektrisch prisma. Dit hulpstuk bleef het belangrijkste sieraad tot de uitvinding van de gepolariseerde lichtvergunning en het World Wide Web. Maar het is het natuurlijke lichtspectrum dat ons het prisma/licht-ensemble zijn kenmerkende glans blijft geven.